За Фада не можам да речам дека е маџермаалска легенда или пак гордост, од едноставна причина шо нема некои екстремни достигнувања... барем не на прв поглед.
Тие шо не се од Битола или пак оние кои шо никогаш не се прошетале низ Широк Сокак можи и не ја забележале и сега тешко дека имат претстава за каква жена зборвам. А оние пак кои се од Битола не вервам дека барем еднаш ја немат видено жената шо влечка гранки низ Корзо. Да бе, да... е та старата секогаш шо се одмора на клупите пред Веро или пак пред Германос. Еее.... и та е наша...
... Море ај ќе се обидам хронолошки некако да ви раскажам накратко за неа и за то зошто ја одбрав баш Фада како достоен лик за овде.
Вака, Фада живеела, а и уште живеј во истата “куќа“ од малда, значи преку 60 години (сега е околу 70 и поќе можи). Ова со сигурност го велам дека оти ко била млада сакале да ја мажат за еден комшија, ама ништо од то не испаднало па кутрата разочарана Фада целијот свој јаден живот го помина врвејќи пред куќата на нејзиниот несуден сопруг. Остај то, од толку од шо се разочара никогаш дури и не се омажи... барем така мислиме. Се шо имаше на овој свет беше нејзината мајка и брат и Бесим. На мајка и не се сеќавам оти умрела пред да се родам, па таа остана да живеј со нејзиниот брат, до пред 2 години. И тој неженет. А... ќе забораев... освен мајка и и Бесим таа на времето имала и две крави кои ги чувале во “дворот“. Иначе имотот нивни се простира на околу 70-тина метри квадратни + 20 квадрати во помошни простории (1/3 на тротоарот, а 2/3 на улица). Местото кај шо живеат е изградено од камења, кал, ламарини, картони, најлони... нема нужник, а дворот не е поголем од 4 квадрати. Значи рачунајте: една стара жена + стар беќар + Фада + 2 крави во погоре опишаната куќа... ви излезе сликата? Е сега двете живи крави заменете ги со 2 пцојсани крави во истите услови неколку недели... Оти не ги фрлиле? Е па му било жал, многу ги сакале... па комшиите морале да викнат трактор да ги извади од внатре оти веќе не се издржвала живеачката во Маџермаале.
Вториот дел од приказната за Фада е откако ја запознавме. Првите впечатоци ги добивме некаде на пет-шес години. Тогаш мислевме дека е вештерка и дека колни. Секогаш ко ќе поминеше низ нашата улица ги затворавме муцките оти мислевме дека ни ги број забите и демек то носело лоша среќа. И зато никогаш не се гибавме со неа, и покрај нашиот маџермаалски теперамент. А најјако кај та жена беше, и уште е, шо кога и да се размини со некој детално го скенира, а некогаш и застанва и се врти за поубо да го набљудува.
Нешто шо мене лично ми има оставено најголем впечаток се случи пред две години. Тогаш Бесим уште беше жив, ама многу болен. Еден ден слушам некој во дворот вика: “Комшиии!...“. Излегов и ја гледам Фада, целата испаничена. Ми рече да викнам доктор оти брат и бил болен. Добро ај... вртам таму на “Брза“ помош и му кажвам на таа тетката да пушти кола оти во комшите има болен чоек. И како по обичај почна да ме испрашва... колку години има, дали е пензионер, дали има осигуривање, шо го боли... Абе у пичку матер фатете, си велам, на ви ја Фада!. “Почекајте, еве ќе ви објаснат“, и ја викам Фада од дворот да подвлези малку и да му објасни. Влегва Фада целата уплашена, му ја давам слушалката, а таа се враќа наназад... “Ама вас ве бараат да објасните“ со слушалката вперена во неа. “Не, не... речи му дека Бесим е болен“ и пак се враќа назад. “Ама ела тебе те барат“ му велам, и иди накај мене. “Еве земи ја слушалката и ти речи му дека Бесим е болен“. “Не....“ вика Фада исплашено “Шо е то?“... “Абе ела, од тука се вика докторот, ти само речи во ова дека Бесим е болен“ и му ја доближав слушалката до увото и во тој момент та одтаму викна “Ало!“ и Фада се уплаши и избега надвор... Леле бе ексик... и ај набрзина изнервирано му реков да пуштат кола оти чоекот готов е да умри и му ја бапнав слушалката. Незнам дали пуштија доктор оти толку бев запрепастена шо дури и не излегов да проверам... ама Бесим поживеа уште некое време, изгелда пуштиле...
Друго нешто шо морам да го спомнам за Фада е нејзината хигиена. Во нејзината куќа нема вода. Па ако некогаш ве донесол патот на кај нас можеби и ја имате начекано кај шо пери на Чешмата. По цел ден само нешто пери, мие кофи, полни шишиња... А пак негде после полноќ можите и да ја затекнете кај шо се одмива... Само пазете ко ќе поминвате кај неа пред куќа. То таму пред вратата шо изгледа како да е штотуку миен асфалот не е вода, исфлекано е. Па ви реков дека нема нужник...