Шо напрајвте бе вие дури на бис го барате детето М.
Е ај еве ви го пак, со нови доживувања и искуства...Гледам дека и во Скопје почнуваат да го поштоваат ликот и делото на детето М. Браво бе... Море ај да не ви трошам пари еве ви го:

“Абе старијо и старата немаја земено еен месец плата и во криза бевме“ – раскажува М. “И ојдов јас кај Томе и му зедов на заем 4000 денари... и од тогаш старијо многу го засака Томе. И ко зедоја мојте плата одам јас кај Томе да му ги вратам , ги оставам на маса и Томе ми вика: “Ко ќе се вратам сеа да ги нема од на маса парите!!!“. Јас се напрајв на будала... шо му е него 4000 не се малце. И станвам јас да беам и ми вика Томе од зад мене: “М. овие 4000 ти ги остај на маса за мене?“ – “Да бе Томе“. И овај отворање шахтата, ги искина на пола и ги фрле...
Пи ес
Колку е од овде вистина појма немам оти Томе е пијан 26 часа во неделата и сите банкноти ги гледа во пластично шише од кило и пол со пиво и побрзо тој би се фрлил вшахта отколку парите за пиво да ги фрли, а пак М. е најголемиот циција и ценкач во Маџармаале кој успева дури и продавачките од бутиците да ги убеди да му ги продат фармерките на распродажба шо се од 300 денари за 250.
---
“Ом јас Јавор и глеам еден прстен златен, фкрај голем, убав... Прашвам колку пари? 100 евра ми вика та продавачката. Мореее... шо да прам? И јас ни 3 ни 4 се качвам горе кај брачед ми и му викам дај аман 100 евра на заем ќе ти ги вратам за брзо време... И тој ме прашва зошто, а јас му викам дека бендисав еен прстен долу... и иди тој со мене го глеа и ми вика: “Абе да ти кажам право овај прстено ми се гледа некако солен“. И ко ми го рече то шубе ме фати и не го зедов“
---
“Се потскарав со Црното и Грашако и по некој ден на старијо му се јавиле и му рекле на телефон: “Син ти во вреќа има да ти го донесиме!“. Тој се уплаши вкрај! Одам јас кај брачед ми и му викам: “Шо велиш ти? Кој можи ова да го прај?“ и тој: “Абе да ти кажам право ова можи само онај кај тебе шо седи на ќошо и онај со бенката на носо!“ И јас му се јаввам на Црнио и му викам: “Уште 24 часа можите да живејте, после то мртви сте!!!“ И одам јас со колата со вујко ми и брачед ми кај Грашако пред врата и ја чекаме Маја да се врати од удолу... ја чекаме, ја чекаме... и ете ја неја во 4 сабајле се враќа. И шо да прајме, не ќе влегваме тогаш сите да ги отепаме! И другијо ден пак истото, подругијо исто... и ништо не непрајвме...“
Пи ес пак
Е зошто де пак неа ја чекале?

Posted by The Goddess on Tuesday, June 21, 2005 at 21.6.05 | Permalink