Еден обичен ден во животот на еден обичен маџермаалец. Втор дел
11:00 – Будењето на главниот лик – Маџермаалецот, со тегнење и со извикување на познатото: ААУУП... Маџермаале! со кое покрај него се разбудва и се останото шо не успеало да се рассони до тој момент. И после сегде се слуша “Акнал!“, “Огно да те изгори!“, “Шо прајш бе волу еден!“…
Веќе во 12:00 се е на нозе. Дечиштата трчат на сите страни, оние поголемите се собират под некоја сенка и си кажват како си поминале сношти (иако заедно беа излезени), а оние кои не излегле си ги земат точаците и почнуват со брчење. Други нема... Море има еден мал дел кој од, незнам дали да речам, оправдани причини ич не излегва од дома и нормално нема другарчиња. Најчесто се тие кои си фатиле женски или дечковци, или пак кои стравуваат да не ги фатат (секоја чест на исклучоците). А останатите изгледа се со тешки психички проблеми, оти да живејш во Маџермаале и да немаш со кој да дремиш пред порта... незнам....
Е тука ќе ги забораев бабите со цревата во рацете кои шо по цел ден си чистат пред куќите и во дворојте. Не дека му е до то, ама демек ко биле во Австралија, таму сите така праеле и сега тука ќе ни се прчат и ќе ни се прат педантни, а нивните деца на времето цела Битола ги препознавала по зелените мрслули под носот. Туку ај...
Се ова трај негде до кај 16:00. После сите полека се прибират дома да се одморат од дремењето надвор и околу 18:00 пак излегват пред портите. Сега веќе не се збора кој кај беше сношти туку сите му се фрлат на оговарање за секој шо ќе му помини пред порта. Постарите се насочени на то кој како бил облечен, со кој поминал, зошто џемперот го држи во раката а не го облечи, дали хулахопките се од истите шо се продават во пазарчето... А помладите се фрлат на гибање со минувачите. Некои само ќе си поминат и не дават ни пет пари на провокациите, некој ќе се развика, а има и такви нервни минувачи кои се спремни и физички да се пресметат...
21:00 Сега настапва работничката класа на Маџермаале. Сите тие шо дента биле на работа и откако го преспале остатокот од денот излегват да се видат со комшите, да си купат се шо му е потребно за до крајот на дено, најчесто то се пиво, цигари и влошки, и да видат шо има ново од вчера. Младината во ова време се спрема за удолу и најчесто како собирно место служи чешмата (то е нашето “Кај компирите“). Од ко ќе заминат сите настанува тишина која трај некаде до 12:00 и која редовно се прекинува со ААУУП.... Маџермаале!!! кое иди од под пазарчето. Тогаш, полека сите се враќат во гетото. Си седнуваат на истите собирни места кај шо го поминале денот и пак почнуват со “мајтапите“...
02:00 ААУУП... Маџермаале!...
...И крај на дено.
Веќе во 12:00 се е на нозе. Дечиштата трчат на сите страни, оние поголемите се собират под некоја сенка и си кажват како си поминале сношти (иако заедно беа излезени), а оние кои не излегле си ги земат точаците и почнуват со брчење. Други нема... Море има еден мал дел кој од, незнам дали да речам, оправдани причини ич не излегва од дома и нормално нема другарчиња. Најчесто се тие кои си фатиле женски или дечковци, или пак кои стравуваат да не ги фатат (секоја чест на исклучоците). А останатите изгледа се со тешки психички проблеми, оти да живејш во Маџермаале и да немаш со кој да дремиш пред порта... незнам....
Е тука ќе ги забораев бабите со цревата во рацете кои шо по цел ден си чистат пред куќите и во дворојте. Не дека му е до то, ама демек ко биле во Австралија, таму сите така праеле и сега тука ќе ни се прчат и ќе ни се прат педантни, а нивните деца на времето цела Битола ги препознавала по зелените мрслули под носот. Туку ај...
Се ова трај негде до кај 16:00. После сите полека се прибират дома да се одморат од дремењето надвор и околу 18:00 пак излегват пред портите. Сега веќе не се збора кој кај беше сношти туку сите му се фрлат на оговарање за секој шо ќе му помини пред порта. Постарите се насочени на то кој како бил облечен, со кој поминал, зошто џемперот го држи во раката а не го облечи, дали хулахопките се од истите шо се продават во пазарчето... А помладите се фрлат на гибање со минувачите. Некои само ќе си поминат и не дават ни пет пари на провокациите, некој ќе се развика, а има и такви нервни минувачи кои се спремни и физички да се пресметат...
21:00 Сега настапва работничката класа на Маџермаале. Сите тие шо дента биле на работа и откако го преспале остатокот од денот излегват да се видат со комшите, да си купат се шо му е потребно за до крајот на дено, најчесто то се пиво, цигари и влошки, и да видат шо има ново од вчера. Младината во ова време се спрема за удолу и најчесто како собирно место служи чешмата (то е нашето “Кај компирите“). Од ко ќе заминат сите настанува тишина која трај некаде до 12:00 и која редовно се прекинува со ААУУП.... Маџермаале!!! кое иди од под пазарчето. Тогаш, полека сите се враќат во гетото. Си седнуваат на истите собирни места кај шо го поминале денот и пак почнуват со “мајтапите“...
02:00 ААУУП... Маџермаале!...
...И крај на дено.
Post a Comment
