Gossip Girl here.... екс о, екс о
Да признавам, почнав да гледам Gossip Girl... И знајш шо? Убо ми е...
Отсекогаш сум била потаен љубител на американските тинејџерски филмови, па и сериите нивни. Далеку од тоа дека имаат некоја уметничка вредност, далеку од тоа дека нешто сум научила (освен англискиот јазик, “хендикепирана“ од посткомунистичкиот ТВ режим)... далеку од тоа дека го почитувам американскиот интелект...
Арно, ама еве бе... за разлика од нас американците знаат да го употребат и да го одржуваат терминот "entertainment". Јебига... ќе се вадиме со тоа дека сме сиромашна земја, па како неухранет народ не сме ни креативни.
Туку тоа не ми беше муабетот, всушност не ни знам што ми беше муабетот и која би била поентата на ова, ама еве пак признавам дека во меѓувреме ја download-ирам 2 епизода од серијата и знам дека ќе биде добра. Го сакам Њујорк. Едноставно го сакам. Никогаш не сум била, ама сигурна сум дека еден ден ќе отидам таму. Ја сакам сенката на облакодерите, ги сакам жолтите такси, ги сакам сите тие малечки џез пабови... ги сакам луѓето што шетаат со чашите од Старбакс... го сакам сексот и градот :D.
И знам дека горе на поткровјето на Петтата Авенија паралелната Јас имам студио каде што ги обработувам своите фотографии под црвената светлина. Мирисот на киселина излегува од полуотворениот полу заглавен прозорец и допира до носот на младиот турчин од соседниот стан кој излегол да го испие своето утринско кафе на металните пожарникарски скали. Во позадина свири стара плоча од Janis Joplin... само малата насмевка на турчинот недостига за утрото да биде совршено. Но, добро е и вака... несовршени шуштења придружувани од совршениот вокал ја Janis Joplin испомешани со совршената црно-бела фотографија обесена на мојот несовршено испукан ѕид...
Еден ден се ќе биде поинаку. Знам. Турчинот ќе затропа на мојот прозорец, правеќи пареа од топлото кафе кое што веќе оставило трага на рамката од прозорецот и ќе ме повика надвор...
Но до тогаш, плочата ќе ги свири истите прекрасни шушкави звуци...
Но до тогаш, јас ќе гледам Gossip Girl, следејќи ги животите на неколкуте дечишта од високите Њујоркшки кругови...
Но до тогаш, ќе почекам уште 24% да се доdownload-ира 2-та епизода...
Отсекогаш сум била потаен љубител на американските тинејџерски филмови, па и сериите нивни. Далеку од тоа дека имаат некоја уметничка вредност, далеку од тоа дека нешто сум научила (освен англискиот јазик, “хендикепирана“ од посткомунистичкиот ТВ режим)... далеку од тоа дека го почитувам американскиот интелект...
Арно, ама еве бе... за разлика од нас американците знаат да го употребат и да го одржуваат терминот "entertainment". Јебига... ќе се вадиме со тоа дека сме сиромашна земја, па како неухранет народ не сме ни креативни.
Туку тоа не ми беше муабетот, всушност не ни знам што ми беше муабетот и која би била поентата на ова, ама еве пак признавам дека во меѓувреме ја download-ирам 2 епизода од серијата и знам дека ќе биде добра. Го сакам Њујорк. Едноставно го сакам. Никогаш не сум била, ама сигурна сум дека еден ден ќе отидам таму. Ја сакам сенката на облакодерите, ги сакам жолтите такси, ги сакам сите тие малечки џез пабови... ги сакам луѓето што шетаат со чашите од Старбакс... го сакам сексот и градот :D.
И знам дека горе на поткровјето на Петтата Авенија паралелната Јас имам студио каде што ги обработувам своите фотографии под црвената светлина. Мирисот на киселина излегува од полуотворениот полу заглавен прозорец и допира до носот на младиот турчин од соседниот стан кој излегол да го испие своето утринско кафе на металните пожарникарски скали. Во позадина свири стара плоча од Janis Joplin... само малата насмевка на турчинот недостига за утрото да биде совршено. Но, добро е и вака... несовршени шуштења придружувани од совршениот вокал ја Janis Joplin испомешани со совршената црно-бела фотографија обесена на мојот несовршено испукан ѕид...
Еден ден се ќе биде поинаку. Знам. Турчинот ќе затропа на мојот прозорец, правеќи пареа од топлото кафе кое што веќе оставило трага на рамката од прозорецот и ќе ме повика надвор...
Но до тогаш, плочата ќе ги свири истите прекрасни шушкави звуци...
Но до тогаш, јас ќе гледам Gossip Girl, следејќи ги животите на неколкуте дечишта од високите Њујоркшки кругови...
Но до тогаш, ќе почекам уште 24% да се доdownload-ира 2-та епизода...
мноогу добар опис! магичен, како и Нев Јорк ;)
Posted by
tv-set on blue |
8:29 AM